Het beginsel van de energietransitie is dat we willen omschakelen van gas (fossiele brandstof) naar duurzame elektriciteit om zo CO2 uitstoot te verlagen. Er zijn natuurlijk ook andere alternatieven, en waterstof lijkt het toverwoord. Vaak wordt het ingezet om de transitie van gas naar bijvoorbeeld warmtepompen, nog even uit te stellen. “Binnenkort zijn er veel betere en goedkopere mogelijkheden (lees: waterstof) dus laten we nog even wachten.”

Jan Willem van de Groep schreef er eerder een artikel over op duurzaamgebouwd.nl; hij vindt dat de waterstof-belofte de energietransitie vertraagt en niet bijdraagt aan de CO2 doelen van 2030.
“De gaslobby verspreidt de boodschap van goedkope oplossingen en voordelen van waterstof op korte termijn graag; Een boodschap die bij veel mensen de indruk wekt dat er niks gedaan hoeft te worden aan energiebesparing of de toepassing van zeer efficiënte installatietechnieken. En dus voorlopig nog gewoon doorgaan me stoken op gas”

Waarom is waterstof geen oplossing in de energietransitie van de komende 10 jaar? We lichten een paar punten uit het artikel:

Duurzame Waterstof (dus waterstof opgewekt met duurzame stroom) is helemaal niet zo goedkoop op te wekken als soms gesuggereerd wordt. Op plekken waar veel (goedkope) zonne-energie voorhanden is (b.v. Afrika), is er juist vaak weinig van de andere benodigde component: schoon zoet water. Bovendien moet daarna het waterstofgas vloeibaar vervoerd worden per schip en in gasleidingen gestopt worden: een kostbare operatie.

Een recente studie van Shell voorspelt dat de productiekosten van waterstof omgerekend 15 cent per kWh gaat kosten. De huidige consumentenprijs van aardgas (inclusief belastingen) bedraagt 7 cent per kWh. Met belastingen (dus op consumentenniveau) heb je het dan maar zo over een prijsstijging van een factor vier. Die prijs maakt de alternatieven (isolatie, warmtepompen en warmtenetten) natuurlijk veel aantrekkelijker.

Een ander vaak gebruikt argument is opslagcapaciteit: aardgas en ook waterstof kan je opslaan, elektriciteit niet of moeilijk. Het is echter goed mogelijk om het hele jaar door opwek te hebben van duurzame energie, als je naast zonne-uren ook maar genoeg gebruik maakt van windenergie. De kunst is om die hoeveelheid elektriciteit zo lang mogelijk rechtstreeks in te zetten. Dat kan door de toepassing van efficiënte verwarmingsapparaten zoals warmtepompen, in combinatie met isolatie, smart-grids en korte termijn opslag.

Conclusie: natuurlijk moeten we vooral doorgaan met het experimenteren met en ontwikkelen van waterstoftoepassingen. Maar waterstof draagt niet bij aan de CO2 doelen die we gesteld hebben voor 2030. Voor de gebouwde omgeving zijn er alternatieven die veel zinvoller zijn om op in te zetten vanuit CO2 perspectief.
Lees vooral ook hier het gehele artikel.